زمین به سلامت مانگروها وابسته است - مجله هدیه

به گزارش خبرنگاران، مانگروها به نظر مشابه با جنگل های خشکی هستند اما این اکوسیستم با فراهم کردن شرایط و زمینه برای رشد ماهی ها، ذخیره کربن و مقابله با سیل از کره زمین با تاثیرات چندگانه حفاظت می نماید.

با وجود اهمیت حفاظت از جنگل های مانگرو، این اکوسیستم در معرض خطر قرار گرفته است. بیش از یک سوم از آن ها از بین رفته اند و در مناطقی از قبیل آمریکا جنگل های مانگرو نسبت به جنگل های استوایی با سرعت بیشتری در حال از بین رفتن هستند. بیشتر این جنگل ها به منظور توسعه پروژه های زیرساختی، صنعتی و کشاورزی نابود شده اند.

از بین رفتن این جنگل ها علاوه بر اثرگذاری در تغییرات اقلیمی و آلودگی، تهدیدات بومی را نیز به همراه دارد. استفاده بیش از حد از چوب برای تامین سوخت، ساخت و ساز، سدسازی و آبیاری که موجب کاهش جریان آب به جنگل ها می گردد و نیز صید بی رویه ماهی که زنجیره غذایی را مختل می نماید از جمله این تهدیدها به حساب می آیند.

به گزارش weforum، از جمله دلایلی که بر ضرورت حفظ جنگل های مانگرو برای نجات زمین تاکید دارد می توان به موارد زیر اشاره نمود:

1- جنگل های مانگرو، قدرت دفاعی طبیعی در سواحل هستند

ریشه های محکم و تنومند درختان مانگرو به شکل گیری مانعی طبیعی در برابر طوفان های مهیب و سیلاب یاری می نماید. رسوب های خشکی و رودخانه در ریشه این درختان حبس می گردد و این ساختار از مناطق ساحلی محافظت نموده و روند فرسایش را کند می سازد. همچنین مانع از آن می گردد که رسوب های آسیب زننده به صخره های مرجانی نفوذ پیدا نمایند.

در سال 2017 میلادی، در کنفرانس اقیانوس سازمان ملل تخمین زده شد که نزدیک به 2.4 میلیارد نفر در 100 کیلومتری سواحل زندگی می نمایند. جنگل های مانگرو از ساکنان مناطقی که با خطر افزایش سطح دریا و حوادث جوی مهیب ناشی از تغییرات اقلیمی روبرو هستند حفاظت می نمایند.

2- جنگل های مانگرو منبع مهم ذخیره کربن هستند

درختان و گیاهان مانگرو در دوره حیات با به دام انداختن کربن دی اکسیدِ اتمسفر در درون خود به مقابله با گرمای دنیای یاری می نمایند. به علاوه زمانیکه ریشه درختان، ساقه ها و برگ های مانگرو از بین می روند معمولا با لایه ای از خاک پوشیده شده و سپس زیر موج آب فرو می روند. در این شرایط نیز روند تجزیه بافت های گیاهان به کندی اجرا شده و در نتیجه کربن ذخیره در این بافت ها باقی می مانند. این ویژگی به نوبه خود به حفظ کربن در مانگرو و کاهش کربن اتمسفر یاری می نماید.

تحقیقات نشان می دهد مانگروهای ساحلی نسبت به جنگل های دیگر در ذخیره کربن عملکرد بهتری دارند. آنالیز 25 جنگل مانگرو در منطقه هند-اقیانوس آرام نشان داد که به ازای هر هکتار از این جنگل ها چهار برابر بیشتر از جنگل های استوایی کربن ذخیره می گردد.

3- جنگل های مانگرو وسیله امرار معاش را فراهم می نمایند

بسیاری از افراد ساکن در مناطق اطراف جنگل های مانگرو برای امرار معاش مطلوب به این اکوسیستم وابسته هستند. درختان مانگرو منبع خوبی برای تامین چوب مورد احتیاج برای ساخت و ساز و سوخت به حساب می آیند. هرچند در بعضی مناطق چوب این درختان به منظور تهیه خمیر کاغذ، تراشه های چوبی و زغال چوبی مورد استفاده قرار می گیرد که نگرانی ها را در خصوص پایداری این جنگل ها به همراه دارد. همچنین ماهیگیران محلی با صید ماهی، خرچنگ و صدف و فروش آن ها درآمد کسب می نمایند.

4- جنگل های مانگرو اکوتوریسم را گسترش می دهند

گردشگری پایدار، انگیزه ای برای حفاظت از جنگل های مانگرو است که می تواند محلی برای کسب درآمد ساکنان بومی نیز باشد. این جنگل ها اغلب در نزدیکی صخره های مرجانی و ساحل های شنی قرار دارند و فضای خوبی را برای فعالیت هایی از قبیل ماهیگیری تفریحی و قایقرانی فراهم می سازد. هرچند ضرورت دارد تا توازن بین تعداد گردشگران و حفاظت از اکوسیستم این جنگل ها حفظ گردد.

5- جنگل های مانگرو از تنوع زیستی غنی برخوردارند

فعالیت بشر موجب از بین رفتن حجم قابل توجهی از تنوع زیستی در خشکی و اکوسیستم دریایی در سراسر دنیا شده و بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی را با خطر روبرو نموده است. این جنگل ها شرایط مناسبی را برای بسیاری از گونه ها فراهم می سازند تا بتوانند بر سطح آب و در اعماق آن رشد نمایند.

گونه های متعددی در اکوسیستم مانگرو زندگی نموده یا فراوری مثل دارند که از آن جمله می توان به انواع ماهی ها، خرچنگ و پستاندارانی از جمله لاک پشت دریایی اشاره نمود. همچنین درختان مانگرو محلی برای زیست و تخم گذاری پرندگان مهاجر است. زمانیکه جنگل های مانگرو از بین بروند زیستگاه های باارزشی نابود و بقای گونه های بسیاری تهدید می گردد.

به گزارش خبرنگاران، کرنا یا مانگرو جامعه گیاهی شامل درختان و بوته هایی است که در زیستگاه های آبرفتی و آب شور ساحلی مناطق گرمسیری و زیر گرمسیری (عرض جغرافیایی زیر 25 درجه) می رویند. دو گونه مشهور حرا (نام علمی: Avicennia marina) و چندل (نام علمی: Rhizophhora mucronata) در این نوع جنگل ها وجود دارد که هر دو گونه آن در ایران یافت می گردد و در نواحی ساحل خلیج فارس و دریای عمان به شکل نوار باریکی به طور پراکنده دیده می گردد.

کلمه مانگرو اسم مرکبی است معرف اکوسیستم خاص در مناطق استوایی، حاصل از تجمع بسیار ویژه ای از گیاهان و جانوران در سواحل پست خورها، دلتاها، برکه ها و سواحل دریاها و در عین حال نشانگر و معرف درختان و درختچه های این گونه اکوسیستم ها نیز هست. این گیاهان در گروه گیاهان شوره زی قرار دارند.

این جوامع گیاهی سرمنشاء زنجیره های غذایی دیگر موجودات زنده منطقه بوده و دارای اراضی مساعد و حاصلخیز وسیعی هستند. چنین محیطی به دلیل آنکه در حد واسط اکوسیستم خشکی و اکوسیستم دریایی قرار گرفته، موجب به وجود آمدن زیستگاه مناسبی برای انواع جانوران آبزی و پرندگان شده است.