شرایط جنگی در شرق آسیا ، روزانه دوبار حریم هوایی ژاپن توسط چینی ها نقض می گردد - مجله هدیه

به گزارش خبرنگارانآنلاین به نقل از دنیای اقتصاد، سرهنگ دوم تاکامیچی شیروتا، خلبان ژاپنی، می گوید کشورش به وسیله هوا زیر فشار سنگینی قرار گرفته است. تحلیلگران می گویند این فشاری است که بعضی دیگر از کشورها هم با آن دست به گریبانند. بیش از دو بار در روز، خلبانان جنگنده های ژاپنی صدای آژیری را از اتاق های خود که در حالت آماده باش به سر می برند می شنوند، به سرعت به سوی جت های خود می دوند و فریادزنان آماده می شوند تا تهاجم یک پرنده ناشناس در فضای هوایی خود را رهگیری نمایند. در سال اقتصادی گذشته که در ماه مارس به انتها رسید، این اتفاق 947 بار برای نیروهای دفاع هوایی ژاپن (JASDF) رخ داد.

برا لندون و یوکو واکاتسوکی در گزارش 29 ژوئیه برای سی ان ان نوشتند، مقصر اصلی در بسیاری از این موارد، هواپیماهای جنگی نیروی هوایی ارتش آزادیبخش چین (PLAAF) است. خلبان شیروتا می گوید تعداد این تهاجم های بالقوه هر روز در حال افزایش است. خلبان شیروتا می گوید: تعداد تقابل ها در برابر این تخلفات هوایی طی دهه گذشته به ویژه در منطقه هوایی جنوب غربی به سرعت افزایش یافته است. او در مصاحبه با سی. ان. ان گفت: حدود 70 درصد این کوشش ها سالانه از سوی نیروهای دفاع هوایی ژاپن در این منطقه انجام می گیرد.

منطقه هوایی جنوب غربی شامل جزایر سنکاکو می گردد که در چین به جزایر دیائو معروف است؛ گروهی از جزایر صخره ای و غیرمسکونی که تحت حاکمیت دولت ژاپن بود، اما چین آن را به عنوان قلمرو خود می شناسد. این جزایر همچنین شامل اوکیناوا هم می گردد که محل حضور پایگاه هوایی کادنا ایالات متحده است که به عنوان مرکز ثقل منطقه پاسیفیک شناخته می گردد و یکی از پایگاه های کلیدی آمریکا برای نبردهای آینده بر سر جزایر مورد مناقشه در دریای چین جنوبی است. وزارت دفاع ژاپن در ماه مارس نقشه ای را منتشر کرد که جهت پروازهای جنگنده های چینی و روسی را نشان می داد که خلبانان ژاپنی به سرعت برخاسته و آن ها را رهگیری کردند. جهت پرواز جنگنده های چینی با رنگ قرمز معین شده بود. حجم یا تراکم این پروازها باعث شده دریای چین جنوبی- بخشی از اقیانوس آرام میان چین و جزایر جنوبی ژاپن- به دریای سرخ شبیه گردد.

به نوشته لندون- واکاتسوکی به نقل از وزارت دفاع ژاپن، هواپیماهای چینی ناقض حقوق بین الملل نیستند. از 675 باری که جنگنده های ژاپنی هواپیماهای چینی را در سال گذشته دنبال کردند، هواپیماهای چینی حتی یکبار هم از مرز 12 مایلی به رسمیت شناخته شده بین المللی عبور نکردند. حتی در آن موقع هم چین می گوید حضور نیروهایش در جزایر سنکاکو/ دیائو حضور بر اساس حق حاکمیتی اش است.

ژائو لیجیان، سخنگوی وزارت امور خارجه چین، در ماه ژوئن گفت: جزیره دیائو و جزایر وابسته به آن قلمرو ذاتی چین هستند. چین مصمم است تا از استقلال ارضی اش محافظت کند. وزارت خارجه چین دیروز چهارشنبه 8 مردادماه در پاسخی فکسی به سی. ان. ان گفت: پرواز عادی هواپیماهای نظامی چینی مطابق با قوانین بین المللی و اقدامات بین المللی است و تهدیدی برای هیچ کشوری محسوب نمی گردد. با این حال، ژاپن می گوید هواپیماهای چینی غالبا به منطقه شناسایی دفاع هوایی اش یعنی (ADIZ) تجاوز می نماید که بسته به موقعیت مکانی می تواند در اندازه متفاوت باشد.

اداره حمل و نقل هوایی فدرال ایالات متحده، ADIZ را به عنوان منطقه معین شده از حریم هوایی بر فراز زمین یا آب تعریف می نماید که در چارچوب آن یک کشور باید به شناسایی فوری و مثبت، مکان و کنترل ترافیک هوایی هواپیماها به نفع امنیت ملی خود بپردازد. شیروتا، فرمانده 40 ساله اسکادران جنگنده تاکتیکی JASDF 204 در پایگاه هوایی ناها در اوکیناوا، خلبانان تحت امر خود را طی 24 ساعت شبانه روز و 365 روز سال در حالت آماده باش قرار داده تا همین کار را انجام دهند.

او می گوید: نیروی دفاع هوایی تنها مجموعه ای است که می تواند از قلمرو و فضای هوایی ژاپن محافظت کند. شیروتا می گوید، و با این وجود، هیچ حادثه مربوط به تبادل آتش میان هواپیماهای چینی با ما رخ نداده است، اما این کار همواره کار پر تنشی است. این خلبان ژاپنی می گوید: ما در حالت تنش، همواره روی زمین مراقب و آماده باش هستیم. همین شرایط در زمانی که در آسمان هستیم هم مصداق دارد. همواره انگیزه مان را بالا نگه می داریم، زیرا زمانی که در آسمان هستیم نمی دانیم چه رخ خواهد داد و چه خواهد شد. گاهی شاهدیم که آن ها (هواپیماهای چینی) در حال ترک هستند و گاهی مجبوریم با آن ها رو در رو شویم.

وقتی فشار روی خلبانان ژاپنی را در نظر می گیریم، خواهیم دید که آن ها همواره آمادگی شان قابل توجه است. هیچ نیروی هوایی غربی ای در خصوص تعداد دفعات پروازی که جت های جنگی ژاپنی در برابر هواپیماهای دشمن بالقوه به پرواز در می آیند به پای خلبانان ژاپنی نمی رسد. تعداد رهگیری 27 کشور عضو ناتو از تعداد رهگیری های ژاپن در سال گذشته کمتر بود.

سرهنگ دوم مایکل واورزینیاک، مدیر ارشد روابط عمومی فرماندهی هوایی متفقین در آلمان به سی ان ان گفت: می توانم به شما بگویم که در مدت 12 ماه سال 2019، جت های ناتو تقریبا 430 بار برای شناسایی اشیای پرنده ناشناس که در داخل، نزدیک یا به سمت حریم هوایی ناتو پرواز می کردند به پرواز در آمده اند.

کاپیتان کامرون هیلیر، سخنگوی NORAD (فرماندهی شاقتصادی ایالات متحده در کلرادو) گفت، در سراسر اقیانوس اطلس، جنگنده های آمریکایی و کانادایی تحت فرماندهی NORAD و فرماندهی دفاع هوایی آمریکای شاقتصادی، از سال 2007 به طور متوسط فقط 7 مورد رهگیری هواپیماهای روسی داشته اند. در سال هایی که جنگنده های ایالات متحده و کانادا اصلا نیازی به چنین کوشش هایی نداشتند، ژاپن اصلا فرصت استراحت نداشته است.

با استفاده از همان چارچوب زمانی 2007 همچون NORAD، حتی در کمترین فعالیت های سال 2009، ژاپن 200 بار هواپیماهای جنگنده خود را به پرواز در آورد. پیتر لایتون، تحلیلگر و خلبان سابق نیروی هوایی سلطنتی استرالیا که هم اکنون با موسسه گریفیت آسیا فعالیت می نماید، معتقد است فشاری که چین به وسیله هوا به ژاپن وارد می نماید بخشی از یک برنامه عظیم تر است. لایتون به سی ان ان گفت: من فکر می کنم چین می خواهد JASDF را از حالت تعادل و واکنشی خارج کند، هواپیماها و خدمه هوایی را فرسوده سازد، فشارها را به صورت روزانه بر جزایر مورد مناقشه وارد آورد. هدف خسته و فرسوده کردن نیروهای هوایی اعم از خدمه و جنگنده های ژاپنی است.

لایتون در تفسیری که سال گذشته برای وبلاگ The Interpreter متعلق به موسسه Lowy استرالیا نوشت، شرح داد که پرواز پرنده های چینی تا چه حد JASDF را خسته می نمایند و چگونه چین منابع لازم برای فشار آوردن به ژاپن را برای محدود کردن آن انجام می دهد.

وی نوشت: ناوگان JASDF با حدود 215 فروند هواپیمای F-15J بار این پروازها و واکنش ها در رهگیری آسمانی را به دوش می کشد. او می گوید: از سال 2016، JASDF غالبا چهار هواپیما را برای هر پرواز به آسمان می فرستد. این موجب استهلاک هواپیماها و خسته شدن نیروهای هوایی می گردد. لایتون همچنین نوشت: این تقابل روزانه به تدریج باعث می گردد ناوگان F-15J از گردونه خارج گردد. نگرانی این است که چین 6 برابر بیشتر از جنگنده های JASDF، جنگنده دارد و می تواند هر زمان که مناسب بداند مزاحمت های بیشتری را انجام دهد.

اکنون شرایط به گونه ای است که تصمیم ناوگان هوایی ژاپن به تصمیم چینی ها وابسته است. این چینی ها هستند که تصمیم می گیرند چه زمانی هواپیماهای ژاپنی روی آرامش ببینند. از 22 تا 25 ژوئیه، جنگنده های ASDF برای مقابله با هواپیماهای مشکوک که به سمت حریم هوایی ژاپن بالای دریای ژاپن و دریای شرق چین حرکت می کردند، به پرواز در می آمدند. لیتون به سی ان ان می گوید که توکیو نمی تواند عقب نشینی کند یا کوتاه بیاید.

او می گوید: ژاپنی ها بر این باورند که باید هر زمان که لازم شد پاسخ دهند. در غیر این صورت ممکن است چنین تعبیر گردد که به مالکیت ارضی خود تعهد چندانی ندارند. ژاپن در حال تدارک برنامه هایی برای افزایش پاسخ و واکنش های خود در خصوص تهدیدات احتاقتصادی چین است.