برگزاری نمایشگاه عکس گزیده ای از نقش برجسته های ایران در تهران - مجله هدیه

این نمایشگاه بخشی از دستاورد طرح پژوهشی پایش و آسیب شناسی تخریب آثار صخره ای و تدوین سند راهبردی حفاظت و بازسازی است که در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری توسط پژوهشکده حفاظت و بازسازی آثار تاریخی فرهنگی انجام شده است و برای پژوهشگران تاریخ، باستان شناسان و دانشجویان رشته های مرتبط و علاقه مندان به تاریخ ایران باستان به نمایش در می آید.

موضوع مستندنگاری آثار صخره ای، بخشی از طرح پژوهشی با عنوان پایش و آسیب شناسی تخریب آثار صخره ای و تدوین سند راهبردی حفاظت و بازسازی است که در سال های گذشته توسط حمید فدایی از اعضای هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و بازسازی آثار تاریخی فرهنگی انجام شده است.

ناصر میزبانی متولد اردیبهشت ماه سال 1342 در شهر تبریز است که به شیوه ای خودآموخته به عکاسی روی آورد و در میان سایر گرایش های هنر عکاسی، بر شاخه عکاسی از میراث فرهنگی متمرکز شد و بیش از سه دهه است که به عنوان عکاس ایران شناس در این راستا فعالیت می کند.

نمایشگاه عکس گزیده ای از نقش برجسته های ایران با رعایت مفاد مورد توصیه ستاد ملی مبارزه با کرونا، از ساعت 10 صبح روز دوشنبه یکم دی ماه تا روز چهارشنبه سوم دی ماه 1399به مدت سه روز در ساختمان شماره یک وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برگزار خواهد شد.

در متن قاب نخست نمایشگاه عکس سنگ نبشته ها و نقوش صخره ای ایران آمده است:

سنگ نبشته ها و نقوش صخره ای به عنوان بخشی از هنر صخره ای، ماحصل نخستین تجارب بشری در ثبت وقایع بوده است. این هنر در بین هنرهای دیگر بیشترین سابقه را دارد.

ایجاد نقوش صخره ای در ایران دارای قدمتی طولانی است و با پیشینه ای چندهزار ساله بخشی از میراث مکتوب ما را شکل داده است و برخی از این آثار همچون ریزنگاره ها سرمنشاء پدیدآمدن خط، زبان، تاریخ، هنر و فرهنگ هستند، به همین دلیل آن ها از مهمترین ابزار رمزگشایی پیش از تاریخ به حساب می آیند. با توجه به این که بخش عمده ای از میراث مکتوب ما همچون کتب و نسخ خطی در اثر تهاجم اقوام همسایه بارها از بین رفته است، گستردگی و غنای آثار صخره ای نقش ویژه ای در حفظ فرهنگ و تمدن این سرزمین ایفا کرده است.

بخشی از میراث صخره ای در قالب سنگ نبشته ها علاوه بر اهمیت وافر به عنوان میراث مادی از نظر مفاهیم زبانی از ارزش های میراث معنوی نیز برخوردار است و این هر دو میراث در صورت فرسایش و تخریب به هیچ عنوان قابلیت بازسازی ندارند. بنابراین این هنر را شاید بتوان یکی از مهمترین اسناد برای شناخت تاریخ گذشته بشر در نظر گرفت و ضرورت دارد علاوه بر پرداختن به جنبه های تاریخی و هنری میراث صخره ای، حفاظت از ارزش های آن ها را نیز مورد توجه قرار داد.