وزنه برداری که می خواهد جای بهداد سلیمی را بگیرد
به گزارش مجله هدیه، آرام، خونسرد و بدون ادعا. دارد پا در جای پای بزرگانی چون حسین رضازاده، بهداد سلیمی و سعید علی حسینی می گذارد. پروسه دقیقا همان پروسه است. علی داوودی حالا مدال طلای جوانان دنیا را بر سینه سنجاق نموده و به دنبال این است تا در آینده ای نه چندان دور خودش را ثابت کند.
به گزارش خبرنگاران، خبرآنلاین در ادامه نوشت: با خداحافظی بهداد سلیمی در دسته سنگین وزن و آن طور که محمدحسین برخواه عنوان نموده قرار است از بین او و همایون تیموری یک نفر راهی مسابقات جهانی بزرگسالان گردد.
علی برنامه های زیادی را برای خودش تدارک دیده است اما می گوید: می خواهم فقط علی داوودی باشم نه کس دیگری.
چطور شد که به سراغ وزنه برداری آمدی؟ به عنوان سوال اول از خودت بگو. چه شد که به سمت سنگین وزن آمدی؟
من از سن 12 سالگی وزنه برداری را شروع کردم. برادرم هم وزنه بردار بود و قهرمان آسیا. هرچه جلوتر رفتم تمریناتم جدی تر و سخت تر شد. من هم کوششم را بیشتر کردم و در سن 16 سالگی به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم. در همان سال قهرمان کشور هم شدم. بعد از یک سال در مسابقات نوجوانان جهان در مالزی شرکت کردم و مدال طلا را به دست آوردم و همچنین رکورد یک ضرب نوجوانان ایران را هم ارتقا دادم.
یک اتفاقی که در وزنه برداری ایران می افتد این است که مردم، سنگین وزن ها را به خاطر می سپارند. شاید خیلی ها مجید عسگری را نشناسند ولی تا بگویی بهداد سلیمی همه می شناسند.
فکر می کنم که من کار بسیار سختی دارم و برای رسیدن به صندلی برتر باید شبانه روز کوشش کنم. باید حرفه ای تر زندگی کنم چون می خواهم چندین سال در مسابقات برای کشورم روی تخته بروم. از مسابقات قهرمانی جوانان جهان زمان زیادی نمی گذرد و من در این مدت فقط چهار پنج روز در خانه بودم و دوباره تمریناتم را از سر گرفته ام.
این روزهایی که در خانه بودی را چه کار می کردی؟ کلا وقت آزادت را چگونه می گذرانی؟
در خانه هم که باشم به تمریناتم ادامه می دهم. غیر از آن کار خاصی انجام نمی دهم و بقیه زمانم را می خوابیدم و استراحت می کردم.
اولین باری که بهداد سلیمی را دیدی و کنارش تمرین کردی چه چیزی در ذهنت گذشت؟ با خودت فکر می کردی که یک روز در صندلی او قرار بگیری یا مثلا رکوردش را بشکنی؟
روز اول که آقا بهداد را دیدم خوشحال بودم اما الان خدا را شکر در تمرینات تیم بزرگسالان حاضر هستم و در کنار بزرگانی مثل بهداد سلیمی و سعید علی حسینی در سنگین وزن تمرین می کنم.
تمرین کردن کنار بهداد و علی حسینی چه کمکی به تو می نماید؟
یک روحیه و انگیزه خاصی به من می دهد. فکر نمی کنم بالاتر از اینها در وزنه برداری جهان داشته باشیم. الان آقای سلیمی زانویش آسیب دیده و آقای علی حسینی هم مصدومیتی دارد. ولی با این وضعیت بسیار پرانرژی تمرین می کردند و این در روحیه ما موثر است.
با خداحافظی بهداد سلیمی، محمد حسین برخواه عنوان نموده که از بین تو یا همایون تیموری یک نفر را به مسابقات جهانی اعزام خواهد نمود. نظرت در این باره چیست؟
آقا بهداد که خداحافظی کرد، شوکه شدم و خدا شاهد است خیلی ناراحت شدم. شک نداشته باشید که همیشه در تاریخ ورزش اسم ایشان ماندگار خواهد شد. بهداد سلیمی واقعا الگوی خیلی خوبی برای خودم بود.
آمادگی اش را داری که در جهانی جانشین بهداد سلیمی شوی؟
حدود یک ماه است که اردو هستم و خدا را شکر شرایطم دارد روز به روز بهتر می گردد. هر روز با انگیزه بیشتری تمرین می کنم و اگر برای مسابقات جهانی انتخاب شوم خیلی عالی است. مسابقات بزرگسالان میدان خیلی خوبی است؛ هم برای کسب تجربه و هم برای اینکه بتوانم خودم را به خوبی نشان بدهم و بتوانم مهره موثری برای تیم ملی باشم. اگر هم انتخاب نشوم تمریناتم را ادامه می دهم تا برای مسابقه بعدی آماده باشم. مطمئن هستم که این چند وقت اخیر که در اردو بودم تمریناتم بهتر گردیده است.
برسیم به مسابقات جوانان. رفتی و بعد از شش هفت سال برای تیم ملی جوانان در سنگین وزن طلا گرفتی. درباره مسابقات صحبت کن. گفته بودی که در همدان هم مصدوم گردیده بودی وگرنه می توانستی به رکورد جهان حمله کنی.
پارسال هم در مسابقات جوانان جهان که ما زیر نظر آقای برخواه تمرین می کردیم، می توانستم مدال خوشرنگی را به دست بیاورم. آخرین طلایی که در سنگین وزن جوانان داشتیم برای آقای بهادر مولایی در سال 2012 بود. وقتی در جوانان شروع کردم، از لحاظ رکوردی خیلی عقب بودم ولی با کوشش و پشت کار و زحمت مربیان توانستم این عقب ماندگی را جبران کنم و در نهایت به مدال طلا برسم. در این هفت سال جای ما برای طلا خالی بود و خوشحالم که توانستم در رده برترین های جوان جهان قرار بگیرم.
گفتی هدفت این است که رکورد بزرگسالان جهان را بزنی. اولا که خیلی سخت است. نزدیک ترین شخصی که ممکن بود این رکورد را بزند سعید علی حسینی و بهداد سلیمی بودند. فکر می کنم هدف اولت باید طلا باشد و بعد به رکوردشکنی فکر کنی. هدف و نظر خودت چیست؟
مدال نوجوانان، جوانان و بزرگسالان جهان با ارزش است اما هیچ چیز مدال المپیک نمی گردد. در المپیک همه مردم مسابقات را نگاه می نمایند و خیلی خوب است که ورزشکار عملکرد خوبی از خودش داشته باشد؛ مخصوصا در فوق سنگین. من فکر می کنم اگر بخواهم در المپیک طلا بگیرم، بدون رکوردشکنی امکان ندارد چون در مسابقات اخیر جهانی و اروپایی، قهرمانان فوق سنگین با هر وزنه ای که زدند، رکورد را جا به جا کردند. برای همین فکر می کنم در المپیک هم هر کس رکورد جهان را جا به جا کند مقام بهتری کسب می نماید.
ما کم وزنه برداری داریم که هم یک ضرب و هم دوضرب را خوب بزند ولی تو فاصله یک ضرب و دوضربت خیلی کم است. مثلا بعضی ها یک ضرب زن هستند و در دوضرب ضعف دارند. این حالت تو هم اتفاقی نیست و قطعا خیلی رویش کار کردی.
قبلا بیشتر یک ضرب زن بودم ولی بعدا در تیم ملی زیر نظر مربیان، تمریناتم را بیشتر کردم و دوضرب را هم بهتر زدم ولی هنوز جای کار دارد. تمریناتم را باید بیشتر کنم و اگر بدنم پرتر گردد دوضرب را می توانم بهتر بزنم. وزنم را باید با توجه به قدم که حدود دو متر است بیشتر کنم تا بتوانم وزنه را بهتر بالا بکشم.
گفتی مدال طلا در المپیک فقط با شکستن رکورد جهان به دست می آید؛ کاری که خیلی سخت است و نیاز به تمرین زیاد دارد. در المپیک توقعات هم خیلی بالاست. فکر می کنی موفق بشوی؟ الان همه آنهایی که وزنه برداری را دنبال می نمایند می گویند علی داوودی 2020 مدال می گیرد. این بار را روی دوش تو سنگین می نماید.
دو سال تا المپیک باقی مانده و فکر می کنم دو سال زمان خوبی برای آماده شدن است. باید وزنم را بیشتر کنم و بدنم را پرتر. در این دو سال هزار اتفاق ممکن است بیفتد که بدترینش آسیب دیدگی است. فکر می کنم اگر شرایط خاصی پیش نیاید و بتوانم همین مسیر را ادامه بدهم و اگر لایق باشم و خدا بخواهد می توانم به المپیک برسم.
تو الان جوانی و با تمام وقت و انرژی ات داری برای وزنه برداری و آن چیزی که هدفت است کوشش می کنی. شاید می توانستی تو هم در این سن به خیلی کارهای دیگر بپردازی اما هدفت این اجازه را به تو نمی دهد. فکر می کنی چه شرایط دیگری ضروری است برای اینکه در همین فضای حرفه ای بمانی و از جو موجود فاصله بگیری؟
در اردو که هستیم، با چند وزنه بردار جوان دیگر در کنار هم هستیم و هدفمان یکی است. همنشینی و تمرین با یکدیگر کمک می نماید که بتوانیم در همین مسیر درست حرکت کنم. فکر می کنم اگر آسیب نبینم می توانم عملکرد خوبی داشته باشم. آن چند روزی هم که خانه بودم و سالن نمی رفتم واقعا حالم گرفته بود. از لحاظ فکری و روحی برای رکورد جهان و طلای المپیک آماده هستم. خدا را شکر امکانات خوب است و امیدوارم بتوانم برای وزنه برداری مفید باشم.
ابتدا درباره برادرت گفتی که اولین مربی ات بوده. کمی برایمان از برادرت بگو چون نقش او در پیشرفتت خیلی مهم بوده. چقدر برادرت به تو کمک نموده تا به اینجا برسی؟
من فکر می کنم اگر برادرم نبود الان یک وزنه بردار در حد استان یا نهایت لیگ برتر بودم. بالاخره چون خودش وزنه بردار بود و با وزنه آشنا بود و تجربیاتی داشت، صادقانه و خالصانه و دلسوزانه به من کمک کرد. سایر اعضای خانواده هم بسیار کمک کردند. پدرم ورزشکار نبود و همچنین مادرم که آموزگار هست اما من را درک کردند و در این راه همراهم هستند.
مسولان ورزشی تهران از جمله اداره کل تربیت بدنی و هیئت وزنه برداری تهران بعد از کسب مدال جهانی سراغت را دریافتد؟
والا من که از کسی انتظاری ندارم و این خیلی خوب است چون اگر بخواهم به این حاشیه ها فکر کنم به ضرر خودم است و مسیر پیشرفت سخت خواهد شد.
یک گلایه ای که وزنه برداران جوان و نوجوان اهل تهران دارند این است که وقتی با مدال طلا از مسابقات برمی گردند، بر خلاف شهرستانی ها که با استقبال پرشوری روبرو می شوند، خبری از استقبال از آنها نیست و بدون هیچ اتفاق خاصی راهی خانه می شوند. قبول داری به وزنه برداری تهران از این جهت ظلم می گردد؟
هئیت وزنه برداری تهران ،سال 94 وقتی از مالزی و ژاپن برگشتیم از ما تجلیل و تقدیر کردند اما آنها الان نمی دانند تنها ملی پوش اهل تهران من هستم! من هم هیچ انتظار و توقعی از کسی ندارم اما بعد از بازی های جهانی هیچ کس به من حتی زنگ نزد. دلیلش را هم گفته اند که چون تو برای ما در مسابقات کشوری وزنه نزدی ما از تو دلخوریم!
اوضاع درس چطور است؟ می خوانی یا نه؟
دیپلم را که گرفتم. ان شاءالله از مهرماه هم رشته تربیت بدنی را در دانشگاه شروع می کنم.
ورزشکاران چرا همه تربیت بدنی می خوانند؟ کم داریم ورزشکاری که به سراغ رشته های دیگر برود.
تربیت بدنی درسی است که ورزشکاران هم آن را می فهمند و هم به دردشان می خورد و در راستای کارشان است.
در بین وزنه برداران کدام یک را دنبال می کنی؟
بیشتر آقای سهراب مرادی و لاشا تالاخادزه. خیلی وزنه بردار های خوبی هستند.
وضع لیگ برتر چگونه است و در آنجا چه کار می کنی؟
سال جاری با ملی حفاری قرارداد بستم.
قراردادت چطور است؟ رقمی که دریافت می کنی کافی است؟
خوب است و خدا را شکر. با توجه به اینکه سال های اول حضورم در لیگ است هر سال بهتر از سال های قبل می گردد.
آن چیزی که تو را در وزنه برداری نگران می نماید چیست؟ چیزی هست که در این ورزش نگرانش باشی؟
جدی ترین مسئله آسیب دیدگی است. امیدوارم هیچ وزنه برداری آسیب نبیند.
علی دوپینگ در وزنه برداری خیلی شایع است. از سال 2016 هم سخت گیری ها خیلی زیاد گردیده اما باز هم هنوز به طور کامل پاک نگردیده. نظر تو درباره دوپینگ چیست؟
دوپینگ پدیده شومی است که در وزنه برداری وجود دارد. بالاخره هر کسی هم که دوپینگ کند چوبش را می خورد. فکر می کنم طی این چند سال که روسیه و اوکراین و ترکیه درگیر دوپینگ بودند، ایران جزء پاک ترین کشورها بود. ایران دارد کوشش می نماید که این پدیده را در داخل ریشه کن کند. من به عنوان یک ورزشکار همیشه حواسم هست که مشکلی پیش نیاید. مکمل هایی که مصرف می کنم همه مجاز هستند و کوشش می کنم که مشکلی پیش نیاید.
با توجه به کاهش سهمیه، رقابت برای حضور در المپیک بسیار سخت گردیده. دو تا از سهمیه های ما را بخاطر همین بحث دوپینگ گرفته اند. نظرت در این خصوص چیست؟
هرکس که بیشتر زحمت بکشد و بیشتر کوشش کند به مسابقات اعزام می گردد. بحث منافع ملی است و فکر می کنم هر کس که بیشتر در تمرینات وزنه بزند به مسابقات اعزام می گردد.
سقف آرزوهایت در وزنه برداری کجاست؟
سقف آرزوهای همه در وزنه برداری مسابقه ای مثل المپیک است. آرزوی من هم طلای المپیک است ولی آرزوی دیگرم این است که وزنه های خیلی خوبی را بزنم. تمام کوششم را می کنم.
علی تو تجربه کار با برخواه را داشتی. برخواه آدم مقرراتی و منظمی است. از کار کردن با برخواه و از ویژگی های او بگو.
من بیشتر از همه ملی پوشان با آقای برخواه کار نموده ام. اردوی نوجوانان اولین تجربه من با ایشان بود که تا دی ماه سال قبل که ایشان سرمربی تیم بزرگسالان شدند ادامه داشت و قبل از آن هم در سالنی در تهران با ایشان تمرین می کردیم. از لحاظ فنی و اخلاقی چیزهای زیادی یاد گرفتم و دوست دارم کارم را همچنان با ایشان ادامه بدهم. برخواه هیچ وقت برای ما کم نگذاشت و همیشه به ما کمک کرد.
حریفان خود را چگونه ارزیابی می کنی؟ فکر می کنی جدی ترین حریفانت در ایران و جهان چه کسانی هستند؟ البته فکر نمی کنم خیلی بتوانند برایت جدی باشند.
در رده جوانان فکر نمی کنم که خیلی کار سختی داشته باشم و سال بعد برای افزایش رکورد کوشش می کنم ولی در رده بزرگسالان کمی فاصله رکوردی تا مدال جهانی وجود دارد اما با تمرین و گذشت زمان می گردد این فاصله را جبران کرد.
علی دوست داری جای کسی باشی؟
نه. فقط دوست دارم خودم باشم. دلیلش را دقیق نمی دانم اما دوست ندارم جای کسی باشم.
خب اگر صحبت خاصی داری که مطرح نشد و از قلم افتاد الان می توانی بگویی. یک قول مدال المپیک هم بده دیگر!
قول مدال که نمی دهم اما قول می دهم که بهترین و بیشترین تمرینات را داشته باشم و از کوچک ترین کوششی دریغ نکنم و بتوانم برای کشور افتخارآفرین باشم.
و پس دریافت رکورد قوی ترین مرد جهان؟
سخت است اما کوششم را می کنم. خیلی خوب است که این افتخار دوباره به یک ایرانی برسد.
منبع: خبرگزاری ایسنا