باستان شناسی که خاطرات کاوش در گوشه و کنار ایران را مکتوب کرد
به گزارش مجله هدیه، به گزارش خبرنگاران، حسن رضوانی نیکابادی باستان شناسی که 51 سال از عمر خود را با تحصیل و کار برای کشف زوایای تازه از تاریخ کشور سپری کرده، خاطرات خود را از کودکی و دوران کاوش در گوشه و کنار ایران در دو کتاب مجزای خاک مکینه و و باستان شناسی شاید... منتشر کرد.
کتاب خاک مکینه از سری مجموعه یادنگاره های انتشارات دادکین است که نویسنده از دل تاریخ و خاطراتی که از جانش برآمده، می نویسد تا زوایای غبارگرفته زندگی فراموش شده گذشتگان را معنایی دیگر دهد. او در خاطرات کودکی اش به اصفهان و اهواز سال های دور می رود؛ تجربه دیدن فضاهایی متفاوت از آن چه امروز می بینیم. این باستان شناس در یکی از خاطراتش از حسن چوب شکن می نویسد؛ مردی که زمانی آوازه اش در اصفهان پیچیده بود اما هیچ کس از او هیچ یادی نکرد.
رضوانی در کتاب و باستان شناسی شاید... مجموعه ای جستارنویسی خلق می کند که با صدای خود هم آن را خوانده است و همراه با کتاب در قالب سی دی به فروش می رسد. در این کتاب نویسنده بخشی از لایه خاطرات باستان شناسی را که در سال های گذشته رفته کنار زده و در آن عمیق می شود و مفاهیم انسانی آن را می کاود.
این باستان شناس بررسی های باستان شناختی بی شماری در گوشه وکنار ایران انجام داده است که از میان آن ها می توان به این موارد اشاره کرد: بررسی ها و حفاری های شاهرود، جنوب سمنان، غار کَرَفتو (کردستان)، خراسان، تپه طالقانی در قائم شهر، حاشیه زاینده رود، کرمانشاه، آذربایجان شرقی و غربی، سیستان و بلوچستان و... از طولانی ترین کارهای میدانی او می توان به کاوش های گورستان لَما و آتشکده ساسانی روستای شیان (اسلام آباد غرب) اشاره کرد.
کتاب خاک مکینه در 156 صفحه و قطع رقعی با جلد شومیز و قیمت 44 هزار تومان و کتاب و باستان شناسی شاید.. در 104 صفحه و قطع رقعی با جلد شومیز همراه با سی دی با قیمت 44 هزار تومان از طریق انتشارات دادکین که ویژه حوزه میراث فرهنگی و باستان شناسی است منتشر شده است. تا کنون کتاب های خاطرات و چند گزارش از کاوش های اسماعیل (احسان) یغمایی - باستان شناس پیشکسوت - در محوطه های جنوب کشور به خصوص در تخت جمشید و شوش از طریق این انتشارات به چاپ رسیده است.
حسن رضوانی نیکابادی، باستان شناس، متولد سال 1331 در اهواز است. پس از سال ها زندگی در اهواز و رامهرمز، در نوجوانی همراه خانواده به اصفهان می آید و در آن جا تحصیلات دوره ماز طریقه را به سرانجام می رساند. او سال 1349 با پذیرش در دانشگاه تهران به تهران آمد و از حدود سال 1355 به طور مستمر مشغول به کار شد. از غالب سفرها و کاوش هایش، نوشته هایی راجع به کار، کودکی و آن چه در این سال ها گذرانده به جا مانده است.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران