جنگ مدیرعامل استقلال و وزیر - مجله هدیه

فرقی نمی نماید که چرا طرفدار استقلال دل پرخونی از وزیر ورزش دارد و خیلی از مسائل تیم و باشگاه را متوجه او می نماید اما اینکه در این میان یک نفر، از قدرت طرفدار و احساسات پاک او و دغدغه های بی شمارش پلی برای مقابله با وزیر ورزش درست می نماید، نشان دهنده تسویه حساب های شخصی و شاید قدیمی باشد که مدت هاست در پس پرده اختلافات وزیر ورزش و مدیرعامل جدید باشگاه استقلال پنهان بوده و حالا با تکیه بر حمایت طرفدار و سوار بر شانه های آنان بروز پیدا می نماید.

احمد سعادتمند که تا چندی پیش به عنوان معاون وزیر ورزش، در ساختمان سئول بود و هیچ کدام از طرفداران استقلال نامش را هم نشنیده بودند، به لطف و اعتماد وزیر ورزش حکم عضویت در هیئت مدیره باشگاه استقلال را دریافت کرد و به سعادت آباد رفت. از آنجایی که این لطف وزیر بیش از ظرفیت او بود، سعادتمند خیلی زود با مدیرعامل وقت باشگاه و اعضای هیئت مدیره به اختلاف خورد و با استعفا و جدایی از باشگاه، دوباره به میز معاونت آموزش وزارت ورزش بازگشت.

این اتفاق در حالی افتاد که دوباره وزیر به او اعتماد کرد و تا بازگشت او، جایگاه اش را به شخص دیگری واگذار نکرد. شاید هم وزیر چنین شرایطی را پیش بینی نموده بود. این البته خاتمه ماجرا نبود و سعادتمند که از کودکی خود و خانواده اش را استقلالی دوآتشه معرفی می کرد و گویا کینه مدیران باشگاه را نیز به دل گرفته بود، با ترفندهای خاص وزیر را مجاب کرد، این بار حکم مدیرعاملی را برایش صادر کند تا بتواند به باشگاه برگشته و ضمن جبران گذشته نقشه های جدیدش را در این باشگاه عظیم به اجرا در بیاورد.

او با حکم وزیر و این بار به عنوان مدیرعامل به استقلال برگشت و تمام اختیارات را به دست گرفت تا نشان دهد این بار نقشه های جدیدی دارد و حتی برای وزیر هم خط و نشان هایی کشید که دامنه اختلافاتش را با رئیس سابق خود عیان کرد. ابتدا بدون توجه به شرایط تیم استقلال و برخوردهای دوگانه با فرهاد مجیدی، نام استراماچونی را بر سر زبان ها انداخت که نقطه ضعف فنی استقلال بود و هنوز زخم جدایی او بر تن طرفداران نیشتر می زد.

حضور در ایتالیا در بحبوحه بازی نیمه نهایی جام حذفی و دربی 93 تهران ثابت کرد که او فراتر از یک بازی حتی حیثیتی فکر می نماید و برایش برد و باخت تیمش چندان فرقی ندارد. او حتی تصمیمات مجمع باشگاه و هیئت مدیره را هم نادیده گرفت و عزم خود را برای بازگرداندن استراماچونی جزم کرد و در این راه قانون منع استفاده از مربیان و بازیکنان خارجی را به باد انتقاد گرفت و عملا آن را نفی کرد و این یعنی....من آنم که رستم بود پهلوان...!

حال با توجه به یکه تازی سعادتمند و بی توجهی به دستورالعمل ها و بخشنامه های وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در زمینه عدم استفاده از مربیان و بازیکنان خارجی ، به نظر می رسد عمر مدیریتی او نیز خیلی زود به خاتمه خواهد رسید و در این میان تاریخ دوباره آن چهره سیاهش را به طرفداران استقلال نشان خواهد داد. فقط معلوم نیست چه بر سر خود استقلال خواهد آمد و هزینه های مادی و معنوی و اعتباری انجام شده در این وانفسای مدیریتی چگونه جبران خواهد شد؟! جنگی که مدیرعامل باشگاه استقلال با وزارت ورزش و شخص وزیر شروع نموده، هر چند به برکناری او منجر خواهد شد اما زخم های سربسته استقلال و استقلالی ها را بازتر خواهد نمود!

مهم ترین و شاید جنجالی ترین حرکت و اقدام ناشیانه سعادتمند حضور وی در مجلس شورای اسلامی و گفت وگو با تنی چند از نمایندگان بود که گفته می گردد وی علیه وزیر ورزش حرف هایی زده و حتی پیشنهاد قبول مسئولیت سرپرستی وزارت ورزش را در صورت استیضاح و برکناری سلطانی فر ارائه داده است. در حقیقت می توان استنباط کرد که سعادتمند تصمیمش را برای براندازی وزیر گرفته و درصدد است از هر امکان و اهرم فشاری برای تحقق اهدافش بهره بگیرد. این همان مصیبتی است که در وهله اول سیاستمداران حاکم بر ورزش شروع نموده اند و خاتمهش منجر به فاجعه خواهد شد!